TÜPRAŞ’TA İŞÇİLERİN ÖFKESİ BÜYÜYOR!
03.03.2005
TÜPRAŞ-İZMİR rafinerisinde yapımı süren ”DHP” Ünitesi işçileri üç aydır ücretlerini alamadıkları gerekçesi ile, İş Yasasının 34.maddesine dayanarak 28 Şubat 2005 Pazartesi gününden beri çalışmıyor.
Müteahhit firma LGE&C- GÜRİŞ Konsorsiyumunun kendi aralarında ve asıl işveren Tüpraş Genel Müdürlüğü arasında doğmuş bulunan bir takım itilaflar nedeniyle 2004-Aralık ayından beri hak ediş tanziminde doğan sorunlar nedeniyle adı geçen şirkete bağlı taşeron firmalarda çalışan toplam 841 işçi ücretlerini alamıyorlar.
İşyerinde örgütlü bulunan Petrol-İş Sendikası Aliağa Şube yöneticilerinin de girişimi ile sorun çözülmeye çalışılsa da henüz bir sonuç alınamadı.
Dört gündür Tüpraş giriş kapısı önünde bekleyen işçiler bugün 13.30 sıralarında yürüyerek Aliağa Demokrasi Meydanına geldiler. İşçilerden birinin ekteki basın bildirisini okumasının ardından işçilere gelişmelerle ilgili olarak bilgi veren Petrol-İş Aliağa Şube Başkanı İbrahim DOĞANGÜL özetle: “ Şu ana kadar yaptığımız girişimlerden olumlu bir sonuç alamadık. Gerek TÜPRAŞ Genel Müdürlüğü, gerekse müteahhit firma yetkililerinin yaklaşımları sorunu çözmeye yetmedi. Biz ve işçiler, hakem değiliz, bu sorunun müsebbibi kimdir, buna bakacak durumda değiliz. Bildiğimiz bir tek şey var o da bu insanların evlerine 2-3 aydır bir kuruş para götüremedikleri ve bu ünitenin bitirilip devreye alınamamasından dolayı ülke ekonomisinin zarar uğradığı. Günlerdir konu basın aracılığı ile duyulmuş olmasına rağmen ülkeyi yönetenlerden bir tek açıklama yok. Çözüm için çaba gösteren bir yetkili ortaya çıkmadı. Birinin çıkıp ‘ALİAĞA’DA NE OLUYOR?' demesini bekliyoruz. Bugün İzmir Milletvekilleri Hakkı ÜLKÜ ve Kemal ANADOL bizi aradılar. Kendilerine konuyla ilgili bilgi verdik. Aliağa’ya bir milletvekili heyeti göndereceklerini, sorunun çözümü için ellerinden geleni yapacaklarını söylediler. Bizler de bekliyoruz” dedi.
Yaklaşık 3 (üç) km.lik yolu “İş ekmek yoksa barış da yok!”, “Tüpraş uyuma işçiye sahip çık!”, “Parasız şirket, Tüpraş’ı terk et!”, “İşçiler burada, Hükümet nerede” sloganları atarak gelen işçiler yine aynı şekilde yürüyerek Tüpraş kapısına döndüler.
Ücretlerini alıncaya kadar direnmeye devam edecekleri konusunda kararlı görünen işçilere gerek yürüyüş esnasında gerekse basın açıklaması sırasında Aliağa Halkı tarafından yoğun ilgi ve sempati gösterildi.
NOT: İşçilerin Aliağa Demokrasi Meydanında okuduğu “Basın Bildirisi” ektedir.“
Basına ve Kamuoyuna
Bizler yaklaşık iki buçuk yıldır Tüpraş İzmir Rafinerisi bünyesinde inşaat-montajı devam eden “DHP” ünitesi yapım işçileriyiz.
Kimimiz Aliağa’lı, çoğumuz ise yurdumuzun değişik yörelerinden gelmiş gurbetçileriz. Kimimiz kaynakçı, borucu, kimimiz inşaatçı elektrikçiyiz. Sayımız sekiz yüzün üstünde.
İnşaat-montajını yapmaya çalıştığımız ünite, bitip devreye alındığında ( ki 21 şubat 2005’te bitmesi gerekiyordu) ülkemiz ekonomisine büyük katkı sağlayacak, Avrupa standartlarında düşük kükürtlü dizel yakıt üretecek. Oysa bizim de işverenlerimiz konumunda bulunan LGE&C-GÜRİŞ ortaklığının kendi aralarında ve asıl işveren olan TÜPRAŞ ile itilaflar yaşanmasından dolayı iş zamanında bitirilememiş, bu nedenle ülkemiz ekonomisi her gün zarara girmektedir. Çünkü ünitenin üreteceği ürünün bir yıllık satış bağlantısı şimdiden yapılmıştır.
Bu anlaşmazlıklar biz işçilere, 2004-Aralık ayından bu yana ücret alamamak olarak yansımıştır. Yani kısacası, iki buçuk – üç aydır evimize bir kuruş götüremedik.
Sorunun çözümü için çok gayret gösterdik; çok sabrettik; derdimizi anlatmadığımız kimse kalmadı, ancak şu ana kadar bir çözüm bulamadık.
İş yasasının 34. maddesine dayanarak, 28 Şubat 2005 Pazartesi gününden bu yana işyerinde bekliyor, çalışmama hakkımızı kullanıyoruz.
Konuyla ilgili çözüm bulunabilmesi için Petrol-İş Sendikası Aliağa Şubesi yöneticileri de gayret gösterdiler, arabuluculuk girişimlerini yoğun bir şekilde sürdürdüler; ancak bir çözüm üretilemedi. Sabrımız ve ekonomik dayanma gücümüz giderek azalıyor. Buradan bu ülkeyi yöneten herkese sesleniyoruz: Bizim derdimizi duyan yok mu? Bu problem çözülmesi bu kadar zor bir sorun mudur? TÜPRAŞ, Güney Kore şirketi olan LGE&C ve yerli ortağı olan GÜRİŞ’e neden müdahale etmiyor? Göz göre-göre ülke ekonomisini zarara uğratan bu duruma niye göz yumulmaktadır?
Bu ülke ve ücretini alamadığı için açlığa mahkum edilen biz çalışanlar, bu kadar sahipsiz kalmayı hak etmediğimizi düşünüyoruz.
Kamuya saygıyla duyurulur.
TÜPRAŞ İZMİR RAFİNERİSİ DHP Ünitesi
İnşaat-montajında çalışan
Müteahhit LGE&C-GÜRİŞ İŞÇİLERİ
