Sendikacılar 12 Eylül'ü aşmalı

Yaşar Seyman

Birgün/ 11.09.2004

Söylenecek birçok sözün olduğu gün. Hani yaşamda bazı acılar vardır yaratanı küçüldükçe acı büyür ve o acıdan çiçekler açar… 12 Eylül işte öyle bir gün. Ve hesabı sorulması gereken, ama asla sorulmayan bir dönem...

'Darbeciler Yargılanmalı' diyen 78'liler Marmaris'te 'NETEKİM FESTİVAL' yapacaklardı. Ülkemizde festival şişkinliği yaşanıyor. Çok azı uluslararası prestije sahip festivallerin içinde esprili ve yürekli bir etkinlik yasaklandı… Ne yazık ki, 12 Eylül yasakları, yeni bir yüzyılda da sürüyor...

12 Eylül yazılarından yorulan gözlerimi gezdiriyordum. Petrol-İş'ten gelen derginin kapağına takıldım: Petrol- İŞ Yayınları masama konar konmaz çaktırmadan önce göz hırsızlığı yapar, sonra inceler sonra da okunacaklar arasına alırım. Bu kez hemen okumaya başladım.

Hani bazı sendikalar vardır; ismi kamuoyunda bilinir, sıcacık karşılanır ya Petrol - İş öyle emek örgütlerindendir. Petrol - İş yıllıklarına baktıkça güzel insan İlyas Köstekli'nin zamansız ölümüne ve yıllıkların öksüzlüğüne hala yanarım

SENDİKACILIKTA 12 EYLÜL YASALARI DEĞİŞİYOR

Petrol-İş 'in Temmuz - Ağustos 2004 dergisinin kapak konusundaki müjdeli tümceyi okur okumaz yıllar öncesine gittim:

 "Türkiye'de sanki bir maç oynanıyor bu maçta sahada siyasal partiler ve siyaset adamları vardır. Toplumun büyük kesimi ise, tribünlerde seyirci durumundadır. Sahada oynanan kavgalı, döğüşlü, tatsız, tuzsuz, sıkıcı ve sabır taşırıcı bir maçtır. Bu maçı izlemekten usananlar artık zaman zaman kendi tuttukları takımlara bile kızar olmuşlardır.

Toplum tribünde seyirci, partiler de sahada oyuncu durumunda olursa yalnızca partilerle politikacılar soyunup sahaya çıkar, halk da tribünlerde seyirci gibi kalırsa demokrasi gerçeklik kazanamaz. Demokrasinin böyle sanıldığı, böyle uygulandığı bir ülkede siyaset giderek çirkin ve anlamsız bir oyuna dönüşür, tıpkı Türkiye'de olduğu gibi… Sonunda korkarım biri çıkar düdüğü çalar 'Oyun bitti herkes evine' der ve bir anlamsız oyuna dönüşen demokraside böylece sona erer.

Petrol - İş kongresine, izninizle tribündeki işçileri sahaya çağırmak için geldim. Demokrasi sahasında, demokrasinin sağlıklı kuralları içinde siyasal sürece daha aktif katkıda bulunmaya çağırmaya geldim. Yalnız petrol işçilerini değil, demokrasiyi benimsemiş bütün Türk işçilerini çağırmaya geldim. "

Bu sözler, CHP Genel Başkanı Bülent Ecevit'in Petrol - İş'in 6-9 Eylül 1980 tarihinde 17. Genel Kurlunda yaptığı tarihi konuşmasından bir bölüm… 6 gün sonra 12 Eylül 1980 darbesi oldu. O tarihi genel kurulda seçilen genel başkan Cevdet Selvi'ydi. Yıllarla birlikte sırayla seçilen başkanlar Münir Ceylan, Adnan Özcan, Bayram Yıldırım ve Mustafa Öztaşkın...

Türkiye Petrol Kimya Lastik İşçileri Sendikası kısa adı Petrol - İş, bu ay işçi sınıfı ve çalışma yaşamını ilgilendiren yaşamsal bir konuyu irdeliyor.

Sendikacılıkta 12 Eylül yasaları değişmeli. Bu mücadelede tüm emek örgütleri, işçi üst örgütleri tek ses tek yürek olmalı. Ayrılıkların bedelini temsil ettikleri sınıfın ödediği unutulmamalı. Bir başka gerçekte 82 Anayasası sonrası iş kollarında yeniden örgütlenen sendikaların sloganı 'ÖRGÜTLENME ÖNÜNDEKİ ENGELLER KALDIRILMALI'‚ iken; yirmi iki yıl sonra‚ 'ÖRGÜTLÜLÜĞÜMÜZÜ KORUMALIYIZ'a dönüştü. Binlerce işletme örgütsüzken, oraları örgütlemeye gücü yetmeyen işçi üst örgütleri, yıllardır iktidarların gücüyle birbirilerinin örgütlülüğüne saldırdılar...

Bu süreçte Petrol-İş, işçi sınıfının örgütlü tüm işçi üst örgütlerine dergisinin sayfalarını açıyor . Petrol-İş farkı bu olsa gerek! Çünkü Petrol-İş Sendikası yıllardır tüm kuşatılmışlıkları, bütünleştiği üyeleriyle ve örgütlenmenin önündeki engelleri, ilkeli, ödünsüz çağdaş sendikal anlayışla aşıyor...

Yıllardır 12 Eylül Darbe Anayasası ile sendikalarda bekçilik yapan, 82 Anayasası'na sığınan sendikacılar gelin, 12 Eylül Darbe Anayasası'nda yer alan evrensel normlardan uzak çağdışı yasalardan kurtulun. Bu yasalar, aynı zamanda çağdaş işçi önderlerinin yetişmesi önündeki en büyük engel.

Sendikacılar gelin, 12 Eylül yasalarının değişmesi için mücadele edin, gerçeklerle yüzleşmekten korkmayın, işçilerin oylarını hak edin ve özgürleşin ! Gelin 12 Eylül 2004 sendikal dünya için milat olsun !