Tüpraş

Hüsnü Öndül

09.06.2005-Evrensel

Petrol-İş (Türkiye Petrol Kimya Lastik İşçileri Sendikası) bir ilan yayınladı çeşitli gazetelerde.
İlanın, üst başlığı, “özelleştirme harekatı sürüyor…” ibaresini taşıyor. Başlıksa, etkili bir slogan şeklinde:” Tüpraş Geleceğimizdir Satılamaz!”

Özelleştirmeyi ta başından beri şahsen ben, ‘akım’ olarak nitelendirdim. Asıl tehlikeli yanı, mülkiyetin hukuksal olarak el değiştirmesi değil. Asıl tehlike, böyle bir değişikliğin sancısız gerçekleşmesidir. Yani beyinlerin özelleştirilmesidir asıl tehlike. O gerçekleştirildiği için, sancısız oluyor her şey. O nedenle bütün enerjisi ile sosyalist ve komünistler, bu anlama yönelmelidir. Çünkü işin bu yönü ideolojik temeli oluşturmaktadır. Üstelik özelleştirme akımı, beyinleri ikna ederken, etkisizleştirirken, bol bol yalana da başvurmaktadır. Bir dönem “zarar eden KİT’ler özelleştirilecek ve devlet zarardan kurtarılacak” deniyordu. Tabi bu yaklaşım burjuvaziyi aptal sınıf yerine koyma girişimini de içeriyordu. Burjuvazi de pek sesini çıkarmadı. Tarihin gördüğü en cesur, atak sınıflardan birisi, çıkarı için aptal yerine konmayı da-bir dönem-göze alıyordu. Sonra bu söylem yerini malının değerini yükseltmek için onu allayıp pullayan pazarlamacının söylemine terk etti kendisini.

Tüpraş’a dönelim yeniden. Petrol-İş ilanında ara başlıkta, “Onurumuz, teminatımız, kuşaktan kuşağa aktarılan zenginliğimiz” sözleri yer alıyor.

“Satılırsa” ne olacağı kısaca belirtiliyor:
“IMF borcunun ya da dış borç yıllık ödemelerinin ancak bir taksidini öder. Tüpraş’ın yönetimi ve denetimi elden gider.

Ve bir gün biri “düğmeye basar; “taşıtlar yürüyemez, yollar asfaltlanamaz, enerji santralleri çalışamaz, uçaklar kalkamaz, fabrikalar üretemez, hayat kontrolümüzden çıkar.”
“Satılmazsa” ne olabilirin yanıtını da Petrol-İş veriyor. Diyor ki;
“Tüpraş, ekonomiye 5 yıllık katkısıyla, Türkiye’nin IMF borcunu kapatır, üstüne IMF’ye 20 milyar da borç verir. 24 derslikli 55 bin okul veya 110 yataklı 7857 hastane yapar. Hazine’ye 40 milyar dolar kazandırır. 415 bin işsize istihdam yaratır. 2 Tüpraş, 3 Petkim daha kurar.
Sizce Tüpraş’ı satmakta neden ısrarlılar?”
Petrol-İş, bize şaka gibi gelen IMF’ye 20 milyar dolar borç verme hesabını iyi yapmıştır, muhakkak. Yani o kadar kârlı bir işletme, göz göre göre gidiyor demektedir. Bu hesabı, sembolik olarak da düşünebilirsiniz.

Sanıyorum, yakında Erdemir’i de yazacağız.

Tüpraş’ı akıldan hiç çıkarmadan…