GEMLİK VE İGSAŞ GÜBRE FABRİKALARI " SATIŞ " YOLUYLA KAPATILMAK MI ? İSTENİYOR.
Devleti Küçültmenin Bedeli; Çökertilen Tarım ve Korumasız Toplum Olacaktır.
18.12.2003 Mağdurların temsilcisi olacağı vaatleriyle iktidara gelen AKP Hükümeti, Türkiye Gübre Sanayi'nin can damarı olan kamu gübre fabrikalarını ithal kömür ve sunta ticareti yapan tüccarlara, hem de yok pahasına " satmakla " uğraşıyor.
Bu iki kamu kuruluşunun üretimleri, ekonomik göstergeleri incelendiğinde, özel sektöre devredilmelerinin yaratacağı ekonomik, sosyal ve toplumsal tahribat açıkça görülecektir.
1. GEMLİK GÜBRE A.Ş. Gemlik Gübre Fabrikası'nda tarımsal ürünlerin verim artışında önemli bir işlevi olan kimyasal gübrelerden, % 26 Azotlu Kalsiyum amonyum nitrat gübresi ile bunun ana maddesi olan amonyak ve nitrik asit kimyasallarının üretimi yapılmaktadır.
Azotlu gübre üretiminin temel hammaddesi olan amonyak fabrikasının proje maliyeti 370-400 milyon dolardır. 1992 - 1998 yılları arasında son derece verimli çalışan bu tesisin, 1998 yılından sonra devletin yüksek fiyatlarda doğal gaz vermesi nedeniyle üretimine 4-5 yıl ara verilmiş, amonyak ithalatla karşılanmaya başlanmıştır.
Oysa, bu tesislerde üretilen amonyak üretimi Türkiye talebinin % 40'nı, aynı zamanda CO2 gazı talebinin de önemli bir bölümü buradan karşılanmaktadır.
Ülkemizin gübre üretimi projeksiyonu gözönüne alındığında her yıl amonyak ithalat bedeli olarak en az 58 milyon dolar ödenmektedir. Önemli oranlarda döviz kaybı olmaktadır.
Gemlik Gübre Fabrikası'nın sahip olduğu olanaklar ;
2002 yılı sonunda 11.4 trilyon TL. katma değer yaratmıştır. Ayrıca 450'si sendikalı işçi olmak üzere toplam 780 yetişmiş işgücü bulunmaktadır.
Yaklaşık 600 - 650 milyon dolar tutarında kaynağa sahip olan Gemlik Gübre Fabrikası, 83.1 milyon dolar (sekizde bir değeri ) karşılığında Yılyak Yakıt Pazarlama Ticaret A.Ş.'ye devredilmek istenmektedir. Gemlik Gübre Fabrikasına talip olan Yakıt Pazarlama Şirketi, Trabzon Limanını, Rusya ve komşu ülkelerden ithal ettiği kömürü Gebze bölgesine sevkıyatta kullanmaktadır.
Toplumu bekleyen bu tehlike ve kaygıların giderilmesi için tüm bu soruların yanıtlanması gerekmektedir.
2. İGSAŞ (İstanbul Gübre Sanayi A.Ş. )
Türkiye'nin üre üreten tek kuruluşu olan İGSAŞ;
tesislerine sahiptir.
İGSAŞ, yurtiçi tüketiminin % 39-40'nı, Azotlu gübrelerin % 14'ünü karşılamaktadır. K.K.O. % 102 olan İGSAŞ, verimli, karlı, modern teknolojiye sahip kamu kuruluşudur.
Yeniden edinme değeri 300-350 milyon dolar tutarında olan İGSAŞ, stok ve nakit parasının toplamı olan 26.7 milyon dolarlık bir tutarda üstüne verilerek, gübre sanayi alanında hiçbir deneyim ve yeterliliği olmayan Yıldız Entegre Ağaç San.Şirketine 100.5 milyon dolar karşılığında " satılmaya " çalışılmaktadır. 1 yıllık üretiminin, % 64.5 tutarındaki bir değere satılacak olan İGSAŞ'a, alıcı firma sadece 23 milyon dolar ödeyerek sahip olabilecektir.
Geriye kalan borcun yarısı ise 30 ayda İGSAŞ'ın kârları ile ödenecektir. Son derece verimli olan İGSAŞ'a ayda 1.675 milyon dolar ödenerek sahip olunacaktır. Kısaca, İGSAŞ'ın yarattığı gelir ve istihdamı göz ardı eden hükümet, bu kamu kuruluşunu 4,5 - 5 yıllık karı karşılığında " satarak" potansiyel gelirinden vazgeçmektedir.
Diğer yandan, günümüze kadar yapılan tüm özelleştirme uygulamalarının sonuçlarında görülen üretim yapılmadan, tesisin alt yapı olanaklarının, alıcı firmaların rant alanlarına dönüştürülecektir. Oysa gübre, % 19 payla tarım sektörünün en önemli girdisidir. Üretimin % 92'si tarımda kullanılmaktadır. % 40 - 45 tarımda olan ülkemizde tarım ve gübre sektörleri bir bütünlük içinde görülmelidir. Dolayısıyla, tamamen kimyasal maddelere dayalı gübre sektörü, geniş halk kesimini doğrudan etkilemektedir. Üretimi, dağıtımı ve kullanımı bakımından kamu hizmetidir ve kamu eliyle yürütülerek kamu yararı gerçekleştirilebilir.
Kamunun devreden çıkarılarak bu kuruluşların özelleştirilmeleri ile işsizlik ve yoksulluk giderek yaygınlaşacaktır. Ancak, Hükümete ise siyasi bedeli daha da ağır olacaktır.
Kamuoyuna saygı ile duyurulur. Merkez Yönetim Kurulu adına Mustafa ÖZTAŞKIN Genel Başkan |